دانشگاه ها در آستانه یك تحول دیجیتال بنیادین
دانشگاه دیجیتال آینده ای نزدیک برای آموزش عالی
به گزارش این با من، تحولات دیجیتال، شیوه زندگی و آموزش را دگرگون کرده اند و دانشگاه ها هم از این تغییرات مستثنی نیستند. با سرعت گرفتن پیشرفت های فناوری، حالا زمان آن است که سیستم آموزش عالی، خویش را با نیازهای عصر دیجیتال هماهنگ کند.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا، فناوری های دیجیتال، زندگی روزمره را بطور شایان توجهی تحت تأثیر قرار داده اند. از اینترنت اشیا تا هوش مصنوعی، این ابزارها توانسته اند ارتباطات، کسب وکارها و حتی آموزش را بهبود بخشند. امروزه، مفهوم دانشگاه دیجیتال یکی از ایده های اساسی برای ارتقای نظام آموزشی است. این دانشگاه ها با بهره بردن از فناوری های پیشرفته، محیطی انعطاف پذیر و کارآمد برای یادگیری ایجاد می کنند. در صورتیکه فناوری های سنتی بیشتر برای حفظ روندهای فعلی به کار می رفتند، فناوری های دیجیتال تحول آفرین می توانند کیفیت آموزش را بطور شایان توجهی بالا برند و نیازهای شغلی آینده را پاسخ دهند. تحول به سوی دانشگاه دیجیتال لازمست، برای اینکه موجب کاهش هزینه ها، دسترسی گسترده تر به آموزش و همگام سازی دانشگاه ها با نیازهای جامعه و بازار کار می شود.
یکی از چالش های اصلی آموزش عالی در این دوره، تغییر از روش های سنتی یاددهی به یادگیری جامع و فردی است. با گذار از محوریت کلاس های درس به یادگیری مبتنی بر فناوری، دانشجویان می توانند در هر زمان و هر مکان، به منابع آموزشی دسترسی داشته باشند. این تغییرات نه فقط روش یادگیری را متحول می کنند، بلکه مسئولیت دانشگاه ها در آماده سازی نیروی کار برای اقتصاد دیجیتال را دوچندان می کنند. با این دیدگاه، محققان معتقدند که تعریف و اجرای راهبردهای مناسب برای تحقق دانشگاه دیجیتال اهمیت بسیاری دارد.
در این زمینه، اشرف رحیمیان، استادیار گروه مدیریت دانشگاه پیام نور، تحقیقی را انجام داده است. این مطالعه با هدف شناسایی راهبردهای تحقق دانشگاه دیجیتال، ضرورت ها، عوامل مؤثر و نتایج آن طراحی شده است. رحیمیان با تاکید بر دانش و تخصص خود، بدنبال ارائه چارچوبی مفهومی برای این تغییرات است.
روش این پژوهش بر مصاحبه با ۱۹ کارشناس حوزه دیجیتال و آموزش عالی استوار بود. این مصاحبه ها شامل شناسایی دیدگاه ها و عوامل اصلی در رابطه با دانشگاه دیجیتال بودند. سپس داده های گردآوری شده بوسیله روش کدگذاری، تحلیل و دسته بندی شدند. این تحلیل ها به پژوهشگر کمک کرد تا مجموعه ای از عوامل کلیدی، راهبردها و نتایج در رابطه با دانشگاه دیجیتال را شناسایی کند.
نتایج این مطالعه نشان دادند که تحقق دانشگاه دیجیتال مستلزم توجه به دو دسته عوامل اصلی است: عوامل درون دانشگاهی و بیرون دانشگاهی.
در سطح داخلی، ضرورت بازبینی در رسالت دانشگاه، تغییر در رویکرد های آموزشی و پژوهشی و بهره گیری از تکنولوژیهای جدید عنوان شد. در سطح بیرونی نیز تاکید بر تامین نیروی کار ماهر برای اقتصاد دیجیتال و شناسایی نیازهای جامعه همچون نکات مهم قلمداد شده است.
این پژوهش همین طور پیشنهادهایی برای سیاستگذاری و مدیریت اجرائی ارایه داده است. همچون این پیشنهادها می توان به ارزیابی سطح آمادگی دیجیتال دانشگاه ها، تامین زیرساخت های فناوری و بازبینی در فرآیندهای آموزشی اشاره نمود. این راهبردها می توانند مسیر پیشرفت دانشگاه ها را در حوزه تحول دیجیتال هموار کنند.
نتایج به دست آمده نشان می دهند که دانشگاه دیجیتال نه فقط می تواند دسترسی به آموزش را بهبود بخشد، بلکه موجب همگام سازی دانشگاه ها با تحولات شغلی و اجتماعی خواهد شد. این تغییرات می توانند به بهبود کیفیت آموزش، کاهش هزینه ها و حتی افزایش تعاملات بین المللی در عرصه آموزش عالی منجر شوند.
شایان ذکر است نشریه فصلنامه «پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی» که وابسته به مؤسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی است، این مطالعه را منتشر نموده است. این فصلنامه به بررسی موضوعات در رابطه با آموزش عالی و ارائه راهکارهای کاربردی برای چالش های این حوزه می پردازد و بستری مناسب برای انتشار پژوهش های راهبردی فراهم می آورد.
بایستی اشاره نمود که تحقیقات مشابه می توانند در آینده به بررسی بیشتر نتایج پیاده سازی فناوری های دیجیتال در دانشگاه ها، همچون تغییرات در نقش مربیان، هزینه های اجرائی و تاثیرات بلندمدت بر کیفیت آموزش بپردازند. چونکه دانشگاه دیجیتال، بااینکه با چالش هایی هم راه است، اما مسیری اجتناب ناپذیر برای آموزش عالی در دنیای امروز به شمار می آید.
منبع: inbaman.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب