چگونه تحقیقات اجتماعی یاریگر مدیریت شهری می شود؟
این با من: اصفهان با ادغام تحقیقات اجتماعی در شیوه های مدیریت شهری، شهرها می توانند پاسخ گویی بهتری به نیازهای ساکنان خود داشته باشند، فراگیر بودن را ارتقا دهند، کیفیت زندگی را بالا برند و توسعه پایدار را برای نسل های آینده تضمین کنند.
اگر مدیریت شهری را شامل برنامه ریزی، توسعه و مدیریت مناطق شهری برای تضمین رشد پایدار و بهبود کیفیت زندگی شهروندان تعریف نماییم، تحقیقات اجتماعی با عرضه کرده ها و بینش های اجتماعی به فرآیندهای تصمیم گیری کمک کرده و اهمیت بالای ی در مدیریت شهری ایفا می کند. به عبارت دقیق تر با ادغام تحقیقات اجتماعی در شیوه های مدیریت شهری، شهرها می توانند پاسخ گویی بهتری به نیازهای ساکنان خود داشته باشند، فراگیر بودن را ارتقا دهند، کیفیت زندگی را بالا برند و توسعه پایدار را برای نسل های آینده تضمین کنند. در این جستار سعی شده است مهم ترین روش های استفاده از تحقیقات اجتماعی در مدیریت شهری مرور شود:
نیازسنجی از جامعه: تحقیقات اجتماعی به شناسایی نیازها، ترجیحات و نگرانی های شهروندان کمک می نماید. نظرسنجی ها، از راه پیمایش، نشست های متمرکز گروهی و مصاحبه های فردی می توانند اطلاعاتی را در مورد همه موضوعات ذیل مدیریت شهری نظیر مسکن، حمل و نقل، خدمات عمومی و امکانات تفریحی جمع آوری کنند و به برنامه ریزان شهری اجازه دهند تا برنامه هایشان را اولویت بندی کنند، همینطور با شناخت ترکیب جمعیتی مناطق شهری مانند سن، درآمد، قومیت و سطح تحصیلات، مدیران شهری می توانند سیاست ها و خدمات را متناسب با نیازهای خاص گروههای مختلف جمعیتی تنظیم کنند.
برنامه ریزی مشارکتی: مشارکت جوامع در فرآیند برنامه ریزی برای مدیریت موفق شهری ضروری و مشروعیت بخش است. روش های پژوهش اجتماعی می توانند نگاههای مشارکتی را به شکل روش مند تسهیل کرده و اطمینان حاصل کنند که صداهای متعدد شنیده و در برنامه های توسعه گنجانده می شوند.
مطالعات در ارتباط با زیرساخت های شهری: مسکن، حمل و نقل و بهداشت عمومی از مهم ترین زیرساخت های یک شهر هستند. تحقیقات اجتماعی می تواند شرایط مسکن، مقرون به صرفه بودن و در دسترس بودن را در مناطق شهری ارزیابی کند. این اطلاعات برای توسعه سیاست های مسکن که به مسائلی مانند بی خانمانی، اعیانی سازی و دسترسی عادلانه به مسکن می پردازد، حیاتی می باشد، همینطور تحقیق درباره الگوهای حمل و نقل، ترجیحات و چالش ها به مدیران شهری کمک می نماید تا سیستم ها و زیرساخت های حمل و نقل عمومی کار آمدی را طراحی نمایند که نیازهای ساکنان را برآورده کند و ازدحام و اثرات زیست محیطی را کم کند. در حوزه سلامت و بهداشت عمومی هم اجتماعی می تواند نابرابری های بهداشتی، دسترسی به خدمات مراقبت های بهداشتی و اثرات عوامل محیطی بر سلامت جامعه را شناسایی کند و مداخلات بهداشت عمومی را هدایت کند.
ارزیابی تاثیر سیاست ها، برنامه ها، طرح ها و پروژه ها شهری: تحقیقات اجتماعی می تواند در چهار سطح اثربخشی سیاست ها، برنامه ها، طرح ها و پروژه های شهری را ارزیابی کند و شواهدی را در مورد این که چه چیزی مؤثر است و چه چیزی مؤثر نیست، چه چیزی درست پیش می رود و چه چیزی باید تغییر کند، عرضه می کند. این حلقه بازخورد برای بهبود مستمر در شیوه های مدیریت شهری ضروریست.
برنامه ریزی واکنش به بحران: در مواقع ضروری (واکنش های جامعه به مسائل حادث شده) و اضطراری (بلایای طبیعی، بیماری های همه گیر)، تحقیقات اجتماعی می تواند به شناسایی دیدگاه ها و ارزیابی صدمه پذیری ها، همینطور برآورد آمادگی جامعه برای اقدام کمک نماید، در چنین شرایط استفاده از روش هایی چون پیمایش و گروههای اسمی کمک کننده است.
مهدی ژیانپور- مینا جلالی: دکتری جامعه شناسی و پژوهشگر جهاددانشگاهی واحد اصفهان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب