کشف شهاب سنگی از سیارک وستا در ایران

کشف شهاب سنگی از سیارک وستا در ایران به گزارش این با من، پژوهشگر و محقق زمین شناسی اظهار داشت: یک نمونه سنگ فرا سیاره ای زمین را که دارای مشخصات شهاب سنگی بود را مورد آزمایشات دقیق علمی قرار دادیم. در این آزمایشات تخصصی و دقیق سنگ شناسی و ژیوشیمی مشخص شد که این نمونه باتوجه به وجود بافت های خاص برشی شده و ترکیب کانی های درونی آن یک شهاب سنگ سیارک بوده که طی برخوردهای فضایی بین اجرام فضایی بخش های از این سیارک متلاشی شده و قطعاتی از آن در فضا فاصله بسیاری را طی کرده و سپس قطعاتی از آن روی زمین فرود آمده است.


مسعود کیانی، پژوهشگر و محقق زمین شناسی و مدیر موسسه گوهرشناسی و شهاب سنگ شناسی واحد فناور مستقر در پردیس پارک علمی فناوری دانشگاه خوارزمی در گفت و گو با ایسنا، درباره ی نتیجه یک آزمایش بر روی نمونه شهاب سنگی اظهار داشت: شهاب سنگ قطعاتی از اجسام فضایی مانند سیارات، سیارک ها و ستاره های دنباله دار هستند که در فضا سرگردان بوده و روی یک سیاره یا سیارک فرود می آیند. این سنگ ها دارای انواع مختلفی بوده که در طول میلیاردها سال قبل شکل گرفته اند و بدون هیچ تغییر شیمیایی قابل توجه ای در فضا درحال حرکت هستند که به آنها شهاب واره می گویند. هنگامی که این سنگ ها وارد جو زمین می شوند به آنها شهاب و وقتی بر روی زمین سقوط می کنند به آنها شهاب سنگ گفته می شود.
ایشان سپس به کشف جدید محققان اشاره نمود و اظهار داشت: بتازگی یکی از دوستان طبیعت گرد از حاشیه شمالی کویر لوت در استان خراسان جنوبی یک قطعه سنگ کوچک با ظاهری سوخته که قسمتی از آن مورد فرسایش قرار گرفته بود را به موسسه گوهرشناسی کیانپارس پارک علمی فناوری دانشگاه خوارزمی ارسال کرد. باتوجه به مشکوک بودن این سنگ از نمونه ارسالی با بهره گیری از مقاطع میکروسکوپی و نمونه های شیمیایی تحلیل شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی لابراتوار مرکزی دانشگاه خوارزمی تهران این سنگ مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.
این محقق اشاره کرد: در این آزمایشات تخصصی و دقیق مشخص شد این نمونه باتوجه به وجود بافت برشی شده و ترکیب کانی شناسی خاص خود که حاوی قطعاتی از خاک و سنگ های سیارک ۴وستا بود و از نوع شهاب سنگ های اکندریتی سیارکی HED می باشد. همین طور طی این مطالعات قطعاتی از شهاب سنگ های کندریتی، اوکریتی و دیوژنتی از سطح سیارک وستا مشخص گردید که نشانه پلی مکتیتی بودن این شهاب سنگ باارزش است که از رده شهاب سنگ های هاورادیتی سیارک وستا می باشد.
وی بیان کرد: طی مطالعات تکمیلی مشخص شد این شهاب سنگ مربوط به بخش سطحی این سیارک بوده که طی برخورد های فضایی شهاب سنگ های دیگر و سیارک ها با این سیارک کوته ای متلاشی شده و قطعاتی از آن در فضا فاصله بسیاری را طی کرده و سپس در سرزمین ایران فرود آمده است و طبق استانداردهای بین المللی بنام شهاب سنگ NL۰۰۴ نامگذاری شده است.
*سیارک وستا
به گزارش این با من به نقل از ایسنا، کاشف سیارک ۴وستا، هاینریش ویلهلم اولبرز افتخار نامگذاری سیارک جدید را به کارل فردریش گاوس، ریاضیدان آلمانی، که مدار آنرا محاسبه کرده بود، داد. گاوس نیز طبق نام گذاری های مرسوم برمبنای نام اساطیر رومی، اسم آنرا الهه کانون و خانواده یعنی وستا نهاد. در سال ۱۹۷۰، مک کورد و همکارانش در انستیتوی ژئوفیزیک و سیاره شناسی، دانشگاه هاوایی، نخستین کسانی بودند که ویژگی‎های مشابه بین طیف‎های ۴ وستا و یک نوع شهاب سنگ خاص را تشخیص دادند، که با این آزمایش یک واقعه تاریخی نجومی را رقم زدند.
آنها طیف انعکاس آکندریت نووو لاردو[۳] را با طیف بازتاب ۴وستا مقایسه کردند. نمونه نووو لاردو عضو آکندریت‎های HED است. این نخستین تلاش موفقیت آمیز برای ارتباط یک سیارک با یک نوع خاص از شهاب سنگ اوکریتی بود. ۴وستا از این نظر که یکی از بزرگترین سیارک‎های شناخته شده با قطر ۳۳۰ مایل (۵۳۰ کیلومتر) است، انتخاب مناسبی برای تحلیل و بررسی بود و برخی اوقات آنقدر روشن می‎باشد که با چشم غیرمسلح نیز می‎توان آن را مشاهده کرد.
تلسکوپ‎های آماتور به آسانی آنرا به عنوان جسمی مانند ستاره به بزرگی ۵ نشان می‎دهند که به آرامی در بین ستاره‎ها حرکت می‎کند. ۴ وستا با مدت زمان ۳/۵ ساعت در محور خود می‎چرخد که با این چرخش، طیف آن دائماً تغییر می‎کند. این امر بدان معناست که یک جسم همگن نبوده و بطور مداوم ترکیب سطح آن در هنگام چرخش، تغییر می‎کند. در بعضی مناطق این سیارک سطحی را نشان می‎دهد که در درجه اول اوکریتی بوده و از نظر ترکیب بازالتی است. پوسته اوکریتی به مناطقی گفته می‎ شود که جریان گدازه از زیر سطح فوران کرده و گسترش یافته است.
تعدادی از سطوح تحت تأثیر سایر سیارک‎ها قرار گرفته و موجب ایجاد دهانه‎های برخوردی شده ‎اند. این دهانه‎ها از پوسته نازک اوکریتی به یک لایه نفوذی در گوشته بالایی ۴ وستا ورود می‎کنند که از یک لایه آذرین با ترکیب دیوژنی[۶] تشکیل شده است. (اصطلاح HED مخفف Howardite – Eucrite – Diogenite و مربوط به شهاب سنگ‎های بازالتی است که در رابطه با ۴ وستا می‎باشند.) عمیق‎ترین لایه‎های ۴ وستا ممکنست از سنگ‎های غنی از الیوین تشکیل شده باشد.



منبع:

1403/07/19
12:33:29
5.0 / 5
68
تگهای خبر: پژوهش , تخصص , دانشگاه , رسوم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۷ بعلاوه ۵
این با من - انجام پروژه
inbaman.ir - حقوق مادی و معنوی سایت این با من محفوظ است

این با من

انجام پروژه های شما