تحقیقات جدید نشان می دهد؛
پلوتو احیانا از یك میلیارد دنباله دار تشكیل شده است
این با من: گروهی از محققان موسسه تحقیقات جنوب غرب معتقدند كه پلوتو می تواند توده ای از نزدیك به یك میلیارد دنباله دار باشد، زیرا شباهت زیادی با اجرام موجود در كمربند كویپر دارد.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمودو، اینكه پلوتو سیاره است یا خیر، چیزی است كه به صورت مداوم در حال تغییر است، اما محققان به تازگی مبحث شگفت انگیزی را كشف كرده اند كه مسئله را از این كه پلوتو یك سیاره باشد، درآورده است؛ پلوتو می تواند یك دنباله دار غول پیكر باشد.
كمربند كویپر(Kuiper Belt) اولین بار توسط اخترشناس هلندی تبار، "جرارد كویپر" عنوان شد. وی بر پایه مدار بعضی از دنباله دارهای شناخته شده و وجود اجرامی مانند سیاره كوتوله پلوتون باور داشت كه كمربندی از اجرام دنباله دار مانند اجرام موجود در ورای مدار نپتون وجود دارند.
20 سال بعد از مرگ او، اولین جرم كمربند كویپر در فاصله 42 واحد نجومی از خورشید شناخته شد. این جرم به قطر 240 كیلومتر با نام 1QB1992 نامگذاری شد.
از آن زمان تابحال بیش از 800 جرم دیگر در كمربند كویپر یافته شده است. گمان می گردد حداقل 35 هزار جهان یخ زده با قطری بیش از 100 كیلومتر در این منطقه وجود داشته باشد و شاید دهها بار بیش از این، اجرام كوچكتری در كمربند كویپر پنهان از دید ما باشند.
كل جرم موجود در كمربند كویپر باید چند صد برابر جرم موجود در كمربند سیارك ها كه در بین مدار مریخ و مشتری است باشد.
از جمله اجرامی كه در این كمربند هستند می توان "اریس" و "پلوتون" را نام برد.
اكنون یك تیم از موسسه تحقیقاتی جنوب غرب، یك نظریه جدید را در مورد منشا پلوتو توسعه داده است. آنها از اطلاعات مربوط به "اسپوتنیك پلانیتیا"(Sputnik Planitia) كه قسمت بزرگ و پوشیده از یخچال های نیتروژنی است و نیمه چپ قلب پلوتو را تشكیل می دهد، استفاده كردند.
"كریس گلین"، دانشمند موسسه تحقیقات جنوب غرب در سن آنتونیو در بیانیه ای اظهار داشت: ما یك سازگاری جذاب بین مقدار برآورد شده نیتروژن درون یخچال ها و میزانی كه انتظار می رفت اگر پلوتو با استفاده از تجمیع حدود یك میلیارد دنباله دار یا دیگر اشیاء در كمربند كویپر با تركیب شیمیایی مشابه با دنباله دار كشف شده در ماموریت "روزتا"(Rosetta) تشكیل شده باشد، پیدا كردیم.
"دنباله دار" یك گلوله برفی كیهانی است كه از گازهای منجمد، سنگ و گرد و غبار تولید شده و حدودا به اندازه یك شهر كوچك است.
ماموریت تمام شده "روزتا" كه توسط آژانس فضایی اروپا انجام شد، از سال 2014 تا 2016، دنباله دار 67P را بررسی كرد. فضاپیمای مادر همینطور یك فرودگر موسوم به "فیلائه"(Philae) بر روی سطح یخ زده این جرم فرود آورد. "فیلائه" اولین فرودگری بود كه بر سطح یك دنباله دار فرود آمد.
داده های جمع آوری شده در طول ماموریت "روزتا" و ماموریت "افق های جدید"(New Horizons) ناسا از ژوئیه 2015، اطلاعات كافی را به محققان موسسه تحقیقات جنوب غرب برای نظریه جدید در مورد تشكیل پلوتو داد.
با این حال، تیم محققان در این نقطه متوقف نشد. علاوه بر مدل تولید پلوتو از انباشت دنباله دارها، محققان همینطور به یك مدل خورشیدی نظر داشتند. در مدل خورشیدی، پلوتو از یخ های سرد تشكیل شده است كه به این سیاره كوتوله، یك تركیب شیمیایی می دهد كه نزدیك به خورشید ما است.
"گلین" اظهار داشت: تحقیقات ما نشان داده است ساختار شیمیایی اولیه پلوتو، از تركیبات دنباله دارها به ارث برده شده كه دارای آب مایع بوده و شاید حتی دارای یك اقیانوس زیرزمینی باشد.
وی اضافه كرد: این تحقیق بر پایه موفقیت های فوق العاده ماموریت های "افق های جدید" و "روزتا" برای گسترش درك ما از منشاء و تكامل پلوتو بنا شده است.
وی در بیانیه خود اضافه كرد: با استفاده از شیمی بعنوان یك ابزار كارآگاهی، ما می توانیم خصوصیت های خاصی را كه امروزه در پلوتو مشاهده می نماییم، به فرایندهای شكل گیری از پیش تعیین شده ردیابی نماییم. این منجر به تعریف جدید داستان زندگی پلوتو می گردد.
ماموریت روزتا در سپتامبر 2016 به شكل جالبی به پایان رسید. نگه دارنده های كاوشگر به صورت عمدی به سطح 67P سقوط كردند، اما ماموریت "افق های جدید" همچنان كارهای بیشتری برای ادامه دارد. این كاوشگر در 1 ژانویه 2019 در ارتفاع كم از یك جرم واقع در كمربند كویپر معروف به "MU69 2014" پرواز خواهد نمود.
این پرواز حدود یك میلیارد مایل دورتر از مدار پلوتو خواهد بود و محققان امیدوارند این پرواز، كشفی را منجر شود كه مانند نظریه جدید در مورد تشكیل پلوتو، بینش جدیدی را فراهم آورد.
این پرواز همینطور اصلی ترین هدف ماموریت توسعه یافته "افق های جدید" خواهد بود.
"دنباله دار" یك گلوله برفی كیهانی است كه از گازهای منجمد، سنگ و گرد و غبار تولید شده و حدودا به اندازه یك شهر كوچك است
ساختار دنباله دار شامل سه بخش هسته، گیسو و دم است. هسته بخش مركزی آن است و از گرد و غبار و گاز و یخ تولید شده است. وقتی كه دنباله دار نزدیك خورشید می شود، یخ های موجود در هسته آن تبخیر می گردد و تبدیل به ابر بزرگی پیرامون دنباله دار می گردد كه گیسو نام دارد. نیروی مغناطیسی بسیار قوی است و طناب ها، گره ها و نوارهایی تولید می كند كه دم یونی را از دم گرد و غباری جدا می كند.
سرچشمه و منشأ دنباله دارها، ابر اورت یا كمربند كویپر است. دنباله دارها، غیر دوره ای و دوره ای هستند كه غیر دوره ای ها گرانش محدود به خورشید ندارند و مدار آن ها به شكل سهمی است. دنباله دارهای دوره ای هم شامل دنباله دارهای بلندمدت (بسیار بیشتر از 200 سال) و كوتاه مدت (20 تا 200 سال) است.
دنباله دارها تفاوت هایی با دیگر اجرام منظومه شمسی همچون سیارك ها، شهاب وارها، شهاب ها و شهاب سنگ ها دارند كه مهم ترین آن ها چیزی است كه آن ها از آن تولید شده اند. برای نمونه، سیارك ها از فلزات و مواد سنگی و دنباله دارها از یخ، گرد و غبار و مواد سنگی تولید شده اند.
دنباله دارها انواع قابل توجهی مانند دنباله دار بزرگ و مسیر خورشیدی دارند. دنباله دارهای بزرگ آن قدر بزرگ نیستند كه با چشم غیرمسلح دیده شوند؛ با این حال وقتی به خورشید نزدیك می شوند، سطوح یخی آن ها تبخیر می گردد و مقدار زیادی از گاز و گرد و غبار آن ها فرار می كند و گیسو و دم های بسیار بزرگی شكل می گیرد كه دیدنی و قابل توجه است. این دنباله دارها، دنباله دارهای بزرگ نامیده می شوند.
در دوران باستان، دنباله دارها بعنوان پیام آوران خدا در نظر گرفته می شدند.
مطالعه موسسه تحقیقات جنوب غرب در مجله Icarus انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب