آیا ویروسی جدید تهدیدی برای سلامت باروری است؟
ارتباط مشکوک ویروس آبله میمون و اختلال در باروری مردان
این با من: ویروس آبله میمون، یک ویروس نوظهور است که به سبب سرعت گسترش و اثرات احتمالی آن بر سلامت، توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. در این بین، پرسش هایی درباره ی تأثیر آن بر باروری، به یکی از نگرانی های اصلی تبدیل گشته است.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا، آبله میمون، ویروسی مشترک میان انسان و حیوان است که در ابتدا از آفریقای مرکزی و غربی شیوع پیدا کرد. این ویروس می تواند بوسیله تماس نزدیک با حیوانات یا افراد آلوده، همچون تماس با مایعات بدن، منتقل شود. مشابه سایر بیماریهای ویروسی، آبله میمون موجب ایجاد علائمی نظیر بثورات پوستی و التهاب غدد لنفاوی می شود. با وجود اطلاعاتی که درباره ی مسیرهای انتقال این ویروس وجود دارد، شکاف های زیادی در درک علمی از تأثیرات آن، خصوصاً بر باروری انسان، مشاهده می شود. از آنجا که سلامت باروری بخش مهمی از زندگی فردی و جمعی است، بررسی احتمال تأثیر این ویروس بر عملکرد دستگاه تناسلی مردان اهمیت ویژه ای دارد.
در دنیای امروز، حدودا ۱۵ درصد از زوج ها با مشکلات ناباروری دست وپنجه نرم می کنند و مردان نیمی از این موارد را شامل می شوند. ویروس هایی مانند اچ آی وی، ویروس اوریون و ویروس زیکا همچون عواملی هستند که می توانند دستگاه تناسلی مردانه را آلوده کرده و موجب ناباروری شوند. از این منظر، مطالعه ویروس آبله میمون و نقش احتمالی آن در ایجاد مشکلات باروری به یک ضرورت تبدیل گشته است. از طرف دیگر، حضور این ویروس در مایعات بدن همچون مایع منی، شواهدی از احتمال انتقال جنسی آن ارائه کرده که خود موضوعی حساس و پرچالش جهت بررسی بیشتر است.
در مطالعه ای که توسط عارفه ابراهیمیان، پژوهشگر گروه میکروب شناسی دانشگاه علوم پزشکی گلستان و همکارانی از دانشگاه علوم پزشکی خوی انجام شده است، احتمال تأثیر ویروس آبله میمون بر باروری مردان، مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه نشان دهنده توجه پژوهشگران به مسائل حساس و مهم سلامت عمومی است.
در این مطالعه، محققان به بررسی تاثیرات ویروس آبله میمون بر دستگاه تناسلی مردانه پرداختند. آنها داده های موجود را درباره ی انتقال این ویروس بوسیله مایعات بدن تحلیل کردند و مطالعات پیشین را که شواهدی از حضور ویروس در مایع منی بیماران ارائه می داد، مورد بررسی قرار دادند.
نتایج این بررسی ها نشان می دهند که ویروس آبله میمون در مایعات بدن، همچون مایع منی، قابل شناسایی است. این مساله نشان میدهد که احتمال انتقال جنسی این ویروس وجود دارد و دستگاه تناسلی مردان ممکنست به عنوان یکی از اهداف این ویروس عمل کند. همچنین، حضور این ویروس در مایع فوق می تواند با لطمه به سدهای خونی بیضه و تحریک التهاب، موجب اختلال در عملکرد دستگاه تولیدمثل مردانه شود.
بر این اساس، برخی بیماران آلوده به ویروس آبله میمون نشانه هایی از کاهش تولید اسپرم یا مشکلات دیگر در رابطه با باروری داشتند. بعنوان مثال، در گروهی از این بیماران، ناباروری ناشی از اختلال در تولید اسپرم مشاهده شد. این یافته ها اهمیت بررسی دقیق تر تأثیرات این ویروس را بر سلامت باروری نشان میدهد.
یافته های این پژوهش اهمیت بسیاری دارند، برای اینکه با روشن شدن اثرات احتمالی ویروس آبله میمون بر باروری، می توان رویکرد های پیشگیرانه و درمانی موثرتری ارائه داد. همچنین، این نتایج هشداری برای افرادی است که در معرض خطر انتقال این ویروس قرار دارند تا احتیاط های لازم، خصوصاً در روابط جنسی، را مدنظر داشته باشند.
درک مکانیسم های اثر ویروس بر بیضه ها و تولیدمثل، مسیر تازه ای را برای تحقیقات آینده باز می کند و می تواند به کاهش عوارض در رابطه با این ویروس کمک نماید.
گفتنی است، این اطلاعات علمی تحقیقاتی در فصلنامه «پایش» وابسته به پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، انتشار یافته اند. این نشریه، با هدف ترویج دانش در عرصه سلامت و ارائه تازه ترین یافته ها در این مورد، بستری برای انتشار تحقیقات علمی باارزش فراهم نموده است.
منبع: inbaman.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب