تاثیر تمرینات ایستاده بر بهبود آرتروز بیماران شاغل
کاهش درد زانو با ورزش های تثبیت کننده عضلات کر
به گزارش این با من، پژوهشی جدید به بررسی تاثیر ورزش های ایستاده در بهبود علایم و عملکرد بیماران دچار استئوآرتریت (آرتروز) زانو پرداخته است. این بیماری یکی از شایع ترین مشکلات مفصلی است که در خیلی از افراد بخصوص در بین شاغلان با تحرک کم مشاهده می شود.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا، آرتروز یا استئوآرتریت زانو یکی از بیماری های مزمن و بسیار شایع است که اغلب سبب درد، ناتوانی و از دست رفتن توانایی کار و فعالیتهای روزانه می شود. این بیماری در اثر تخریب تدریجی غضروف زانو به وجود می آید. در محیط های شغلی که شامل فعالیتهای سنگین و یا تحرک کم است، خطر مبتلا شدن به این بیماری افزایش خواهد یافت. خم کردن مکرر زانو، چمباتمه زدن و بلند کردن اجسام سنگین، از عواملی هستند که به ایجاد و تشدید استئوآرتریت زانو کمک می کنند. از طرفی، در خیلی از مشاغل کم تحرک، با وجود فشار طولانی مدت به زانوها، ارتباط آماری مشخصی بین تحرک کم و پیشرفت این بیماری گزارش نشده است. این مورد اهمیت انجام تحقیقات بیشتر را نشان داده است.
تحقیقات پیشین نشان داده اند که کاهش ثبات تنه و لگن سبب اختلال در حرکات صحیح اندام های تحتانی می شود. عضلات کر یا همان عضلات مرکزی بدن که شامل عضلات شکم، لگن و کمر هستند، نقش مهمی در حفظ ثبات بدن و پیشگیری از فشارهای اضافی بر زانوها دارند. در صورتیکه این عضلات بموقع و به درستی فعال نشوند، وضعیت بدن به هم می ریزد و این امر می تواند فشار بیشتری به زانوها وارد کند و سبب پیشرفت بیماری شود. به همین دلیل، تقویت عضلات تثبیت کننده تنه و لگن در بیماران دچار استئوآرتریت زانو می تواند یکی از راهکارهای مؤثر برای کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل زانو باشد.
هادی اسماعیلی و همکارانش از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و بیمارستان امام حسین (ع) در تهران، تحقیقی انجام دادند تا اثرات ورزش های ایستاده ویژه ای که برای تقویت عضلات مرکزی بدن طراحی شده اند، بر درد و عملکرد بیماران دچار استئوآرتریت زانو بررسی نمایند. این پژوهش با هدف کمک به بیماران شاغل که به علت تحرک کم یا نشستن های طولانی مدت به این بیماری مبتلا شده اند، طراحی شد.
در این پژوهش، بیماران دچار استئوآرتریت زانو به دو گروه تقسیم شدند: گروه اول تنها ورزش های معمولی زانو را انجام دادند، در حالیکه گروه دوم علاوه بر این تمرینات، ورزش های ایستاده ای را که برای تقویت عضلات مرکزی بدن طراحی شده بود، دریافت نمودند. این بیماران در دو مقطع زمانی شش و دوازده هفته ای با استفاده از شاخصهای مختلفی مانند میزان درد و توانایی راه رفتن مورد ارزیابی قرار گرفتند تا تاثیر این ورزش ها بر وضعیت زانوی آنها سنجیده شود.
نتایج به دست آمده نشان داد که هر دو گروه در خلال دوره مطالعه بهبودی هایی را تجربه کردند. اما در گروهی که ورزش های ایستاده و تقویت کننده عضلات مرکزی را انجام داده بودند، کاهش قابل توجه تری در میزان درد و افزایش بهتری در عملکرد روزانه مشاهده شد. این بهبودها نه تنها در انتهای دوره دوازده هفته ای بلکه حتی در انتها شش هفته هم دیده شد و تفاوت معنادار و قابل توجهی بین دو گروه به ثبت رسید.
بیماران در گروهی که ورزش های کُر ایستاده را انجام دادند، توانستند مسافت بیشتری را در آزمون های پیاده روی طی کنند و این امر نشان دهنده تاثیر مثبت این ورزش ها بر بهبود وضعیت فیزیکی آنها بود.
بررسی های تکمیلی نشان داد که ورزش های ایستاده نه تنها سبب کاهش درد و افزایش توانایی راه رفتن می شوند، بلکه بر کنترل بهتر عضلات لگن و تنه هم تأثیرگذار هستند. این مورد به نوبه خود، به بهبود پایداری زانو و کاهش فشار وارده به آن کمک می نماید.
بر این اساس، در مقایسه با ورزش های معمولی زانو که بیشتر بر حرکات خم شدن و کشش متمرکز است، ورزش های ایستاده عضلات مرکزی را هم فعال کرده و تاثیر مضاعفی در کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران دارند.
یافته های این پژوهش که در فصلنامه «پژوهش در پزشکی» وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انتشار یافته اند، می توانند راهنمایی مناسب برای توسعه برنامه های ورزشی مؤثر جهت کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران دچار آرتروز یا استئوآرتریت زانو بخصوص برای شاغلان در محیط های کم تحرک باشند.
منبع: این با من
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب