در یك پژوهش جدید بررسی شد
صدمه شناسی سیاستگذاری آموزش عالی چالش ها و راهکارها
به گزارش این با من، پژوهشی جدید به بررسی چالش ها و مشکلات موجود در سیاستگذاری آموزش عالی در ایران پرداخته و راهکارهایی برای بهبود این وضعیت عرضه کرده است.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا، سیاستگذاری در حوزه آموزش عالی همچون موضوعات بسیار مهم در مدیریت عمومی است که تاثیر مستقیمی بر توسعه فرهنگی، علمی و اقتصادی هر کشور دارد. آموزش عالی نقشی حیاتی در تربیت نیروی انسانی متخصص، توسعه علوم و فرهنگ، و ارتقای سطح کلی جامعه ایفا می کند. با این وجود، طی سالهای اخیر، آموزش عالی در ایران با چالش های گوناگونی همچون کیفیت آموزشی، استقلال دانشگاه ها و مشکلات اقتصادی روبرو شده است. این مسائل نه تنها بر عملکرد دانشگاه ها و مراکز آموزشی تاثیر منفی گذاشته، بلکه توانسته است بر توسعه کلی جامعه هم تاثیر بگذارد.
در ایران، مسائل گوناگونی همچون گسترش کمی دانشگاه ها، بیکاری فارغ التحصیلان، و ضعف در جذب منابع مالی به وضوح نشان دهنده نقص هایی در سیاستگذاری های موجود است. عدم وجود سیاست های مؤثر برای مواجهه با این چالش ها، می تواند منجر به تضعیف بیشتر سیستم آموزش عالی و کاهش کارآمدی آن شود. بنابراین، شناسایی و رفع صدمه های موجود در سیاستگذاری آموزش عالی اهمیت ویژه ای دارد، چونکه می تواند به بهبود کیفیت آموزشی، افزایش اشتغال زایی و تقویت استقلال دانشگاه ها منجر شود.
در همین راستا، امیر رجائی یکی از محققان پژوهشکده سیاست پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت در تهران، به بررسی دقیق این مشکلات و چالش ها پرداخته است. این پژوهشگر در چارچوب یک مطالعه به دنبال شناسایی صدمه های موجود در سیاستگذاری آموزش عالی کشور بوده و تلاش کرده است تا راهکارهایی را در این خصوص عرضه نماید.
برای انجام این پژوهش، پژوهشگر از روش های کیفی بهره برده است. در مرحله اول، مطالعه اسنادی صورت گرفت که شامل بررسی متون و مقالات علمی در رابطه با مبحث بود. سپس، برای جمع آوری اطلاعات دقیق تر، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با خبرگان و متخصصان حوزه آموزش عالی انجام شد. داده های جمع آوری شده در نهایت با استفاده از روش تحلیل محتوا، تحلیل و بررسی شده و صدمه های موجود در سه دسته کلی ساختاری، فرایندی و زمینه ای طبقه بندی شدند.
یافته های این پژوهش نشان می دهند که در قسمت فرایندی، دو مشکل اساسی وجود دارد: عدم وجود الزامات علمی و عملی کافی برای سیاستگذاری و ضعف در اجرای مؤثر سیاست های موجود. در قسمت ساختاری هم مشکلاتی مانند عدم توانایی در اجرای سیستم تمرکزگرای اداره امور و کم کار آمدی شورایعالی انقلاب فرهنگی بعنوان نهاد اصلی سیاستگذاری آموزش عالی مشخص شده است.
علاوه بر این، پژوهشگر نشان داده است که مسائل زمینه ای هم نقش مهمی در عدم موفقیت سیاستگذاری ها دارد. همچون این مسائل میتوان به فقدان زمینه های مناسب فرهنگی و اجتماعی برای اجرای سیاست ها، عدم کار آمدی دانشگاه ها در تولید علم و ایجاد نظام هنجاری، و ناهماهنگی در فهم پدیده های در رابطه با علم و آموزش عالی اشاره نمود.
در پایان نیز، مجری این پژوهش، سفارش هایی برای رفع یا کاهش این صدمه ها عرضه کرده که می توانند به بهبود شرایط آموزش عالی کمک کنند.
این پژوهش تاکید دارد که برای بهبود سیاستگذاری در حوزه آموزش عالی، ضروریست که زمینه های قانونی، سیاسی، اقتصادی، فناورانه و فرهنگی در رابطه با آن فراهم گردد. اجرای دقیق سفارش های سیاستی عرضه شده در این پژوهش می تواند به رفع مشکلات کمک نماید و آموزش عالی را به سمت پیشرفت و توسعه بیشتر سوق دهد.
گفتنی است، این پژوهش پرارزش در فصل نامه «آموزش عالی ایران» که وابسته به انجمن آموزش عالی ایران است، به چاپ رسیده است. این نشریه یکی از مهم ترین منابع علمی در حوزه آموزش عالی در ایران به حساب می آید و به بررسی و تحلیل موضوعات کلیدی در این عرصه می پردازد.
منبع: inbaman.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب