تایید اثربخشی داروی متفورمین بر روی بیماران دیابت توسط محققان
این با من: این با من: پژوهشگران ایرانی طی کارآزمایی بالینی به این نتیجه رسیدند، داروی متفورمین که داروی خط اول درمان دیابت نوع ۲ است، به تنهایی اثر بیشتری در کنترل اکسیدان و افزایش سطح آنتی اکسیدان ها در خون بیماران مبتلا به دیابت نسبت به ترکیب متفورمین با گلی بنکلامید دارد.
پیام هاشمی، پزشک و پژوهشگر در گفتگو با ایسنا، در رابطه با نتایج انجام پژوهش مقایسه اثر متفورمین به تنهایی در مقایسه با تجویز همزمان متفورمین با گلی بنکلامید در کنترل سطح اکسیدان ها و افزایش سطح آنتی اکسیدان ها در بیماران مبتلا به دیابت اظهار داشت: این بیماری در بین بیماری های مزمن دیگر مانند فشار خون بالا و بیماری های قلبی عروقی بیشترین مرگ و میر را به جوامع بشری تحمیل می کند. دیابت به نوع دیابت نوع یک و دیابت نوع دو تقسیم می شود.
وی ادامه داد: دیابت نوع یک از بدو تولد بروز پیدا می کند. در بروز این نوع از دیابت، ژنتیک بیمار یا به عبارتی عوامل ارثی نقش بسیار پررنگی دارد. مکانیسم ایجاد دیابت نوع یک عموما خود ایمنی است و در آن سلول های تولید کننده انسولین در لوزالمعده به وسیله سیستم ایمنی خود فرد تخریب می گردد. در نتیجه سطح انسولین در پلاسمای این بیماران حدودا به صفر می رسد. اما دیابت نوع دو بیماری مزمنی است که در بزرگسالی بروز می کند. نقش ارث در دیابت نوع دو درمقایسه با دیابت نوع یک به مراتب کمتر است و عواملی مانند رژیم غذایی نامناسب، مصرف بالای شیرینی و قند ساده، مصرف دخانیات، استرس و شاید مهم تر از همه سبک زندگی شهری و کم تحرکی از علل اصلی بروز این بیماری هستند. در این بیماری با وجود ترشح انسولین از لوزالمعده، عملکرد این هورمون در بدن بیمار مبتلا به اختلال می شود.
وی ادامه داد: طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۲۰ تعداد ۷۲۰ میلیون نفر در دنیا مبتلا به دیابت بودند و طبق پیشبینی ها تا سال ۲۰۵۰ این تعداد به بیشتر از یک میلیارد خواهد رسید. در سالهای اخیر در مورد درک مکانیسم های مختلف در رابطه با مبتلا شدن به دیابت نوع ۲ و عوارض این بیماری پیشرفت های قابل توجهی صورت گرفته است. همچون مهم ترین این پیشرفت ها میتوان به شناخت بیشتر نقش التهاب و اکسیدان ها نسبت به آنتی اکسیدان ها در خون افراد مبتلا به دیابت اشاره نمود که متاسفانه سبب تحمیل عوارض زیادی به این بیماران می شود. ازاین رو به علت وجود زمینه های التهابی در دیابت نوع ۲، کنترل قند به تنهایی برای جلوگیری از عوارض این بیماری کافی نیست؛ بلکه باید در کنار کنترل قند، کنترل التهاب و سطح اکسیدان ها نسبت به آنتی اکسیدان ها هم صورت گیرد. همینطور باید در فرآیند درمان تلاش نماییم سطح اکسیدان ها را پایین و آنتی اکسیدان بالا ببریم تا سطح التهاب و احتمال بروز عوارض این بیماری مزمن به حداقل برسد. ازاین رو مطالعه ای تحقیقاتی جهت بررسی تأثیر روش های درمانی متفاوت بر سطح اکسیدان و آنتی اکسیدان ها در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شده است.
این محقق و پژوهشگر بیان نمود: این مطالعه در بیمارستان امام خمینی (ره) بعد از دریافت مجوزهای لازم و دریافت کد اخلاق در پژوهش انجام گرفت. در این طرح تعداد ۹۵ نفر از بیماران مبتلا به دیابت که به این بیمارستان رجوع می کردند مورد بررسی قرار گرفتند. این بیماران به صورت تصادفی به دو گروه ۴۸ و ۴۷ نفره تقسیم شدند. برای یک گروه داروی متفورمین و برای گروه بعدی دیگر به صورت همزمان متفورمین با گلی بنکلامید تجویز شد. این دو گروه به صورت مداوم پایش شدند و سطح اکسیدان و آنتی اکسیدان آنها اندازه گیری شد.
این محقق خاطرنشان کرد: در این کارآزمایی بالینی به این نتیجه رسیدیم، داروی متفورمین که داروی خط اول درمان دیابت نوع ۲ است و در همه کشورها هم بعنوان خط اول درمان تجویز می شود، به تنهایی اثر بیشتری در کنترل اکسیدان و افزایش سطح آنتی اکسیدان ها در خون بیماران مبتلا به دیابت نسبت به ترکیب متفورمین با گلی بنکلامید دارد.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: با عنایت به آمار بالای مبتلا شدن به دیابت نوع ۲ در سطح جهان و نقش عوامل التهابی و اکسیدان در ایجاد عوارض این بیماری (که منجر به افزایش احتمال سکته های قلبی و مغزی، نارسایی کلیوی و عوارض بینایی می شود) احتیاج به مطالعات بیشتر در این حوزه وجود دارد.
منبع: inbaman.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب