ریزرباتی که می تواند سلول ها را شناسایی کرده و بگیرد
به گزارش این با من، محققان ربات کوچکی به اندازه ی یک سلول زیستی بوجود آورده اند که با استفاده از میدان های الکتریکی و مغناطیس حرکت می کند و می تواند سلول ها را شناسایی کرده و آنها را بگیرد.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، محققان با الهام از «شناگران» زیستی مانند باکتری ها و اسپرم ها، یک ریزربات حدود ۱۰ میکرونی با توانایی حرکت در بدن به صورت مستقل یا کنترل شده توسط اپراتور توسعه داده اند که می توانند کاربردهای بالقوه گسترده ای داشته باشند.
ربات هایی که از یک میدان مغناطیسی برای حرکت استفاده می نمایند نیازی به سوخت یا تماس مستقیم بین آهن ربا و بافت های بدن ندارد و می تواند با دقت مورد هدایت قرار گیرند و در طیف وسیعی از دماها و رسانایی ها فعالیت کنند.
ریزربات هایی که از برق برای فعالیت استفاده می کردند قادر به حمل محموله و رهاسازی آنها و همینطور استفاده از الکتریسیته برای تغییر شکل سلول ها بودند اما معایبی هم داشتند.
گیلاد یوسیفون(Gilad Yossifon)، نویسنده مسئول این مطالعه، می گوید: ریزربات هایی که تابحال بر مبنای مکانیزم هدایت الکتریکی کار می کرده اند، در محیط های خاصی که رسانایی الکتریکی نسبتا بالایی دارند، مانند محیط های فیزیولوژیکی، موثر نبودند. اینجاست که مکانیسم مغناطیسی مکمل وارد عمل می شود که رسانایی الکتریکی محیط بر اثربخشی آن تاثیری نمی گذارد.
هنگامی که سیستم پیشرانه هیبریدی مونتاژ شد، محققان توانستند قابلیت های ریزربات ها را نشان دهند. آنها از این ربات های کوچک برای گرفتن یک گلبول قرمز، سلول های سرطانی و یک باکتری استفاده کردند و نشان دادند که این ریزربات ها می توانند بین سلول سالم و سلولی که توسط دارو صدمه دیده و سلولی که درحال مرگ است تمایز قائل شود. بعد از گرفتن سلول ریزربات می تواند برای تحلیل و بررسی بیشتر به یک ابزار خارجی منتقل شود.
اما، مزیت ریزربات های هیبریدی اینست که می توانند سلول های برچسب نخورده را هم بگیرند. این نخستین مطالعه ای است که در آن سنجش سلول های درحال مرگ بدون برچسب زدن صورت می گیرد.
در حالیکه آزمایش ریزربات ها در خارج از بدن انسان انجام شده است، محققان امیدوارند با عنایت به پتانسیل گسترده آن، بزودی بتوان آنرا در داخل بدن آزمایش کرد.
این فناوری از حوزه هایی همچون تشخیص پزشکی در سطح تک سلولی، عرضه دارو یا ژن به سلول ها، ویرایش ژنتیکی، حمل دارو به مقصد در داخل بدن، پاکسازی محیط از ذرات آلوده، توسعه دارو پشتیبانی می کند.
این مطالعه در مجله ی «Advanced Science» انتشار یافته است.
منبع: این با من
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب