لنزی که می تواند از تصادفات رانندگی خودرو های خودران جلوگیری کند
این با من: پژوهشگران می گویند یک لنز خود ترمیم شونده ابداع نموده اند که توانایی پاک کردن خراش های سطحی خودرا در عرض 60 ثانیه دارد و می تواند از وقوع تصادفات وسایل نقلیه بدون راننده پیشگیری کند.
به گزارش این با من به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، فناوری رانندگی خودکار یا فناوری خودران برای جمع آوری داده هایی که به آن کمک می نماید تا با خیال آسوده یک وسیله نقلیه را هدایت کند، به شدت به حسگرها وابسته است. بنابراین، چه اتفاقی می افتد زمانی که روی یک سنسور خراش بیفتد و مانع عملکرد آن شود؟
پژوهشگران موسسه پژوهش فناوری شیمیایی کُره یک ماده برای ساخت یک لنز خود ترمیم شونده ابداع نموده اند که می تواند به جلوگیری از مشکلات ایمنی خودرو های خودران که به سبب این مشکل ایجاد می شود، کمک نماید.
بگفته این گروه، تصادفات رانندگی، ناشی از تشخیص و عملکرد نادرست سیستم های بصری مانند سنسورهای لیدار و سنسورهای تصویر خودرو های خودران است که تا حالا بارها اتفاق افتاده است. در نتیجه، اعتماد به ایمنی خودرو های خودران نسبتاً کم است.
خیلی از تجهیزات نوری رایج مانند دوربین ها، تلفن های همراه و عینک از لنزها به عنوان ابزاری برای گرفتن یا توزیع نور استفاده می نمایند. بگفته این گروه، اگر یک خراش به سطح لنز لطمه برساند، تصویر یا سیگنال نوری دریافت شده توسط دستگاه نوری می تواند به شدت مخدوش شود.
بگفته آنها این فناوری به حل مسائل مربوط به اعوجاج سیگنال با ترمیم خراش روی سطح سنسور کمک می نماید. این مواد خود ترمیم شونده به افزایش طول عمر لنز کمک می نماید و به نوبه خود از خرابی ناشی از لطمه به سطح لنز جلوگیری می کند.
از بین رفتن خراش ها ظرف ۶۰ ثانیه
یک ماده شفاف برای لنز توسط این گروه تولید شده است که وقتی نور متمرکز خورشید با ابزار مستقیمی مانند ذره بین روی آن تابیده می شود، توانایی پاک کردن خراش های روی سطح سنسور را در عرض ۶۰ ثانیه دارد.
بگفته پژوهشگران، این مواد منعطف اغلب برای تضمین عملکرد خود ترمیمی مفید هستند، برای اینکه زمانی که تحرک مولکولی درون بسپار(پلیمر) آزاد باشد، خود ترمیمی مفید می باشد.
اما از آنجا که لنزها و پوشش های محافظ از مواد سخت تشکیل شده اند، اجرای یک قابلیت خودترمیمی بسیار چالش برانگیز است.
پژوهشگران به عنوان یک راهکار از یک ماده به نام تیورتان(thiourethane) برای ساخت عدسی استفاده کردند و آنرا با یک رنگ فتوترمال شفاف ترکیب کردند تا یک «پیوند شیمیایی پویا» را رقم بزنند که در آن بسپارها جداسازی و ترکیب مجدد را تحت تابش نور خورشید تکرار می کنند.
رنگ فتوترمال مورد استفاده در این پروسه قادر می باشد بطور انتخابی نور با طول موج فروسرخ نزدیک(۸۵۰-۱۰۵۰ نانومتر) را بدون تداخل با ناحیه نور مرئی(۳۵۰-۸۵۰ نانومتر) مورد استفاده برای سنسورهای تصویر و ناحیه فروسرخ نزدیک(۱۵۵۰) که برای سنسورهای لیدار استفاده می شود، جذب نماید.
افزایش دمای سطح به سبب قرار گرفتن مواد در معرض نور خورشید موجب می شود تا با تکرار تجزیه و ترکیب مجدد پیوندهای شیمیایی در ساختار پلی تیورتان، خراش خودرا ترمیم کند.
این گروه پژوهشی ادعا می کند که خواص خودترمیمی و خوددرمانی کاملی را ارائه و تضمین می نماید که حتی اگر پروسه خراش و بهبودی در یک مکان بیش از پنج بار تکرار شود نیز همچنان موثر خواهد بود.
پژوهشگران انتظار دارند که این فناوری کاربردهای گسترده ای پیدا کند، برای اینکه در درجه اول برای سنسورهای خودرو های خودران و همین طور عینک ها و دوربین ها قابل استفاده می باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب